Het begin was absoluut geen rozengeur en maneschijn. Door mijn eigen shift raakte ik steeds meer vervreemd van de buitenwereld. Ik was dan wel intensief bezig met mijn binnenwereld, maar ik vond geen raakvlakken meer met mijn omgeving. Gesprekken levelden niet meer; ik kreeg andere ideeën of er was simpelweg gewoon geen matchende energie meer. Kortom, ik begon mij heel erg eenzaam te voelen. Ik had het idee dat ik de enige was die een andere kijk op de wereld had. Ik keerde niet terug naar mijn oude 'zijn', maar kon mijn nieuwe 'ik' ook niet helemaal accepteren. Ik maakte mij steeds meer zorgen over mijn toekomst, over de planeet, over machtspelletjes, de misstanden in de wereld, de productie van voeding, het opvoeden van kinderen, scholing, etc. Eigenlijk kon ik de normale gang van zaken in het dagelijks leven niet meer aankijken of ik zag er wel iets in wat verkeerd was. De innerlijke vrede waar ik zo naar op zoek was, was ver te zoeken. 

16 februari 2024 (toevallig mijn verjaardag). Ik bezocht een evenement waar ik in eerste instantie weinig verwachting van had. Het kwam toevallig op mijn pad en ik had ook niet echt een reden om te weigeren (de beste ervaringen komen vaak vanuit nul verwachtingen). Tijdens het evenement werd er behoorlijk vaak gerefereerd aan een boek: Een Cursus In Wonderen. Klonk als een toptitel, maar ik begreep helemaal niks van de teksten die werden genoemd. Het was allemaal maar taaie stof. Wel begon ik steeds nieuwsgieriger te worden naar het verschil en het herkennen van angst en liefde. Iets wat ook veelal werd besproken. Op de achtergrond sluimerde er interesse in het boek.  

Toch maar gekocht

Een keuze die precies op de juiste tijd, op het juiste moment, op mijn pad kwam.  Het duurde een tijdje voordat ik de tekst en lessen kon integreren in mijn leven, maar beetje bij beetje kwam ik erachter dat dit alles was wat ik zocht en nodig had. Elke zin, elk woord en elke letter was helder. Ik had een leidraad gevonden voor de rest van mijn leven. 

De Cursus heeft mij vooral laten zien dat vergeving en schuldeloosheid twee belangrijke aspecten zijn op weg naar een vredelievend leven. Maar ook het kunnen herkennen van de spelletjes van het ego en de kracht van liefde. Mijn missie is het verspreiden van de liefde die ik van binnenuit voel. Ik geloof erin dat we gevoelswezens zijn. In zekere zin zijn we allemaal hoogsensitief, alleen leren we niet hoe we met emoties omgaan, waar ze vandaan komen en wat ze precies tegen ons zeggen. Het is makkelijker om deze dan te negeren dan om er aandacht aan te besteden. Niet omdat je het niet wil, maar het lukt gewoon niet. 
 

Ik wil bijdragen aan een wereld die werkt vanuit eenheid, vertrouwen, verbinding en liefde. Ik ben ervan overtuigd dat de eerste stap altijd bij jezelf begint en van daaruit straalt het over naar anderen. Liefde breidt zich altijd uit. En daar waar het hoofd ophoudt met denken, begint het koninkrijk. Een koninkrijk zo rijk dat geld geen waarde heeft.